a carne de vacún
observa o froito co valor engadido
comproba a túa historia
a que te fixo chegar ata aí
a que te fixo sentir coma res
no matadoiro
a que te formou como produto
para a venda, sen ningún valor
nin sequera engádega
perante ese home que te maltrata
perante esa lei que te esquece
perante esa sociedade que te abandona
non agardes a que te sacrifiquen
e ollen os teus restos
coma reliquias mortuorias
busca unha nova vida sen medo
e comeza a sorrir
Poema publicado no libro "MULHERES entre poesia e luita"
sinalou o principio do inferno
o efecto dominó, a inercia gravitacional
a velocidade infinitesimal
que remata nunha eclipse esferoidal
nunha morte en vida
nunha inxustiza ofensiva.
A forza bruta domina
con puño e con ferro,fere
coa palabra oxidada,agresiva,
violenta, pérfida e silente
escacha a humanidade
cun día negro de pesadelos
coma unha noite infinda.
Só un abismo,que abrangue o espazo
coma un burato espiral
destrutivo,que engole o ser
que xa non loita,resignado,
e o medo colleita vidas e poda esperanzas
con zume seco,desterra Evas,
números en páxinas,soterrados,
nunha sociedade que nunca aprende...
Poética matemática
ideas surrealistas antagónicas
vibracións ondulatorias e,
dramas de caixa de música…
Todas elas arrodéanme e coaccionan
formando un ser subliminar
desesperado na súa noite perpetua.
Atácanme palabras baleiras
que saen das gorxas
que se erguen como deuses
sentados na súa gran verdade.
É mellor crer na dúbida
na melancolía, divagación,
na soidade que é unha realidade…
Na limitación que non nos deixa coller
as uvas temperás da nosa vendima
nun amencer de moitos soles, que xiran.
E busco os meus soños como barcos
á deriva, sen tripulación nin capitán.
Só, outro barco pantasma
navegando sen máis.
