Foto de Cruz Martínez
suprímese a si mesmo cada mañá do ser
xa non ten acougo a verba que deu vida
á esencia da noite dos tempos
a inutilidade dos membros faise feito
coa esterilidade do poder
e xa non existen máis ca números primos
detrás dunha pantalla dun ordenador calquera
o home é a prolongación dun futuro efémero
mais a quen lle importa a verdade
se o único real é foder ao irmán
con aleivosía e disimulo enfermizo
Poema de rosanegra
Sem comentários:
Enviar um comentário